Stories of Ertar: Lachant and Romai
Nederlands
Oorspronkelijk onderdeel van De Legende van Ertar, dit verhaal is losjes gebaseerd op degene die ik ooit heb opgeschreven. Door een compete systeemreset ben ik het origineel kwijt geraakt, maar het verhaal is altijd wel hetzelfde gebleven sinds het originele concept.
Het verhaal wordt verteld vanaf het oogpunt van een inwoner in Ertar, die het verhaal vertelt aan een kind. Het moet eigenlijk een soort van sprookje of mythe zijn welke al dan niet echt is gebeurd.
Er worden hier overigens enkele termen gebruikt die al redelijk worden uitgelegd in het boek, dus daarom zal ik ook een keer een soort van introductie-blog maken over de wereld van Ertar zelf. Ook wordt er even naar het verhaal gerefereerd in het boek, om precies te zijn in het vijfde hoofdstuk, "Nacht", maar voorlopig blijft het volledige verhaal alleen online bestaan.
English
Originally part of The Legend of Ertar, this story is loosely based on something I once have written. Because of a complete system wipe I've lost the original, but the story has always been the same as in the original concept.
The story is told from the perception of an inhabitant of Ertar, who tells the story to a child. It's supposed to be some sort of fairy tale or myth which may or may not have actually happened.
There are certain words and phrases used that are explained in the novel, so I may one day make some sort of introductional blog about the world of Ertar itself. There will also be some references to the story in the novel, specifically the fifth chapter, "Night" ("Nacht"), but for now the story's only available online.
Nederlands
Duizenden cycli geleden was ons dorp Letgeltalames ver gelegen van de Grote Oceaan. Niemand durfde dicht in de buurt van de zee te komen, omdat het er stikte van de ruvis. Iedere keer als de ruvis werden geëlimineerd kwamen ze iedere nacht terug. Het was te onveilig om daar een nederzetting te plaatsen. Daarom werd deze plek ook altijd vermeden.
Maar op een dag kwamen twee spirets langs, een vrouw en een man, zus en broer. Hun namen waren Lachant en Romai. Eigenlijk waren zij gewoon reizigers, maar zij reisden om een speciale reden. Zij zochten een open vlakte om een bouwwerk te maken. Die open vlakte moest aan de Grote Oceaan liggen, maar ook in de buurt van een dorp, zodat zij daar konden overnachten. Vele spirets van het dorp waren erop tegen. Het was veel te gevaarlijk voor hun.
Desondanks bleven Lachant en Romai, en begonnen zij met de bouw. Zij werkten de hele dag aan het bouwwerk, en aan het einde van de dag gingen zij terug naar het dorp. Maar de volgende dag was het bouwwerk vernietigd, en was het gebied vol met ruvis. Maar zij gaven niet op, en na het wegjagen van de ruvis begonnen zij weer met de bouw. Maar ook deze keer werd het bouwwerk vernietigd. Dit bleef enkele dagen doorgaan, totdat een paar dorpelingen besloten er iets aan te doen.
Op de dagen die erop volgden werd er in de nachten gepatrouilleerd, en iedere ruvi die in de buurt kwam werd weggejaagd. Dit bleef zo tot de bouw eindelijk was voltooid. En toen werd er onthuld wat het doel van de bouwwerk was. Het was een voertuig om de Grote Oceaan over te steken, een boot.
En toen was het tijd om te gaan. De dorpelingen hebben nooit tegen hun gezegd dat zij degenen waren die de boot hadden beschermd. Maar nadat Lachant en Romai vertrokken waren bleek dat zij toch een geschenk hadden achter gelaten, een soort van zegen, want vanaf die dag kwamen de ruvis niet meer terug. En tot op de dag van vandaag worden Lachant en Romai geëerd, samen met de dorpelingen die de boot hebben beschermd.
English
Thousands of cycli ago, our vilage Letgeltalames laid far from the Great Ocean. Nobody ever dared to come close to the sea, because it was infested with ruvis. Every time the ruvis were eliminated they returned each night. It was too unsafe to put a settlement there. That's why this place was always avoided.
But one day two spirets came by, a woman and a man, sister and brother. Their names were Lachant and Romai. They were actually just travelers, but they traveled for a special reason. They were searching for an open plain to construct something. This open plain had to lay next to the Great Ocean, but also near a village, so that they could spend the night there. Many spirets of the village were against it. It was too dangerous for them.
Despite that however, Lachant and Romai stayed, and began with construction. They worked all day building, and by the end of the day they went back to the village. But the next thay their construction was destroyed, and the area laid full of ruvis. They however didn't give up, and after chasing away the ruvis they got back to work. But again the construction was destroyed. This kept on going for several days, until a few villagers decided to do something against it.
On the days that followed there were patrols in the nights, and every ruvi that came close was chased away. This continued until construction was finally finished. And then it was revealed what the purpose of this work was. It was a vessel to cross the Great Ocean, a boat.
Finally it was time to go. The villagers never said to them they were the ones who protected the boat. But after Lachant and Romai left it appeared they left behind a gift, a sort of blessinb, because from that day on the ruvis never returned. And even to this day Lachant and Romai are honored, together with the villagers who protected the boat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten